معنی تصادفی و اتفاقی

الابختکی

ناگهانی

ناگهانی

تصادفی. [ت َ دُ] (ص نسبی، ق) ناگهانی. اتفاقی.

اتفاقی. [اِت ْ ت ِ] (ص نسبی) ناگهانی. غیرمترقب. غیرمنتظر. || مبنی بر اتفاق و وحدت:
کسی کش خرد رهنمون است هرگز
بگیتی ره و رسم صحبت نورزد
که صحبت نفاقی است یا اتفاقی
دل مرد دانا از این هر دو لرزد
اگر خودنفاقیست جان را بکاهد
وگر اتفاقی به هجران نیرزد.
سنائی.

اتفاقی، حادثی، غیرمترقبه، تصادفتصادف

حادث عرضی، ظرفی، عرضی، عشوائی، غریب، لونی، مشکوک

حادث عرضی، صدفه، عادی، عرضی، فرصه، لونی، مشکوک

ناگهانی، غیرمترقب

per caso

coincidenza

Unfall (m), Unfall, Zufall (m), Zufälliges ereignis (n), Zufaellig

Unfall (m), Unfall, Zufaellig, Zufall (m), Zufälliges ereignis (n)

(اِ تِّ) [ع - فا.] (ص نسب.) ناگهانی، غیرمنتظره، به ناگهان، غیرمترقب.

بختامدانه، بختامدی، گذرانه، ناگهانی، خودبخود، گذری، پیش آمدی، خودبخودی

1183